یک روانشناس ضمن بررسی مشکلات موجود در جامعه امروز ایران، می‌گوید: «بخشی از این مشکلات ناشی از عدم تأمین امنیت روانی در جامعه ماست. صدها کشور در دنیا وجود دارند، اما آیا مراکز آموزشی کشورهای دیگر هم به اندازه مدارس و دانشگاه‌های ایرانی طی یک سال اخیر با این حجم بحران روانی و امنیتی مواجه بوده‌اند؟ اتفاقاتی که از حدود یک سال گذشته شاهد آن بودیم، امنیت و سلامت روان هر فرد را به طرق گوناگون تهدید می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
» همه ما اتفاقات ناخوشایندی را در زندگی تجربه کرده‌ایم، اما با گذشت زمان توانسته‌ایم با آنها کنار بیاییم. در برخی موارد، این حوادث و عوارض ناشی از آن به راحتی از ذهن پاک نمی‌شوند. این وضعیت پیچیده معمولاً تأثیر قابل‌توجهی بر زندگی روزمره افراد دارد و در صورت عدم تشخیص و درمان، عواقب جدی بر جای می‌گذارد. از این وضعیت با عنوان اختلال «استرس پس از سانحه» یا PTSD (Post-traumatic stress disorder) یاد می‌شود. این عارضه در افرادی به وجود می‌آید که یک رویداد آسیب‌زا را تجربه کرده یا شاهد آن بوده‌اند. حال این رویداد آسیب‌زا می‌تواند جسمی یا روحی باشد. دکتر مهدی اسماعیل‌تبار، روانشناس و نویسنده، در گفت‌وگو با خبرآنلاین از اهمیت سندروم استرس پس از سانحه و اثرات آن بر جامعه امروز ایران می‌گوید: «انسان سه‌گانه‌ای دارد که شامل جسم، فکر و روان اوست. سلامت کلی انسان نیز در گروی امنیت و سلامت این ابعاد است. هر فرد ایرانی در طول سال‌های اخیر و با ظهور شبکه‌های اجتماعی، تجربیات تازه و جدیدی را در زندگی و خانواده کسب کرده است که شاید برخی از این تجربه‌ها خوشایند نبوده و آسیب‌های روانی را برای او در بر داشته‌اند. «خودکشی یا مرگ خودخواسته» را می‌توان یک مثال مهم برای این واقعیت در نظر گرفت. ما هرگز به اندازه ۱۰ سال اخیر خبر مرگ خودخواسته‌ی اقشار مختلف اعم از مجری، بازیگر، خبرنگار، دانش‌آموز و ... را نشنیده بودیم. هرچند آمار خودکشی در جامعه ایرانی به نسبت جوامعی هم‌چون امریکا کمتر است، اما نسبت به خودِ جامعه ایرانی چطور؟» انسان موبایلی، برده شبکه‌های
اجتماعی اسماعیل‌تبار مشکلات امروز جامعه ایرانی و تغییرات مربوط به آن را ناشی از سه اصل می‌داند و می‌گوید: «اکثر مشکلاتی که جامعه ما امروزه با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، در وهله نخست به «ورودی اطلاعات» شهروندان و خانواده‌ها برمی‌گردد؛ جامعه‌ای که حتی در طول شش ماه گذشته، بالاترین نرخ طلاق را در شهرهای تهران (پایتخت سیاسی) و مشهد (پایتخت مذهبی) داشته است. انسان‌ها که با هدف طلاق و جدایی با یکدیگر ازدواج نمی‌کنند، پس این تصادف مربوط به برآورد شناختی ما از خودمان است. من از امنیت روانی صحبت می‌کنم و دیدگاه من این است که منشأ بخشی از این اتفاقات، وابسته به ورودی اطلاعات ماست. بخشی از این مصائب و مشکلات هم مربوط به موبایلی شدن شخصیت افراد است؛ «انسان موبایلی» تحرک کمتری دارد و قاعدتاً برای دستیابی به هرچیزی کمتر درجا میزند. این مفهوم بر گروهی اطلاق می‌شود که ورودی تمام دیتا و اطلاعاتشان از شبکه‌های اجتماعی است، این شبکه‌ها به افکار و اعمال انسان جهت می‌دهند و به نوعی او را برده خود می‌کنند. بخش دیگر ناشی از عدم تأمین «امنیت روانی» در جامعه امروز ماست. صدها کشور در دنیا وجود دارند، اما آیا مراکز آموزشی کشورهای دیگر هم به اندازه مدارس و دانشگاه‌های ایرانی طی یک سال اخیر با این حجم حاشیه و بحران روانی و امنیتی مواجه بوده‌اند؟» فهم جمعی، راهی برای حل مشکلات این روانشناس، با تمثیل روابط فرا دست و فرو دست و نحوه برخورد طرفین، به ارائه راهکار برای رفع چالش‌ها می‌پردازد و می‌گوید: «مشکلات همواره وجود دارند، اما باید برای حل آنها راهکاری هم ارائه کرد. مقصود من از این گفت‌وگو رسیدن به آن راهکار است. به عنوان مثال، من به واسطه مشکلی که برایم پیش آمده و حتی جنبه عمومی هم دارد، می‌خواهم شهردار تهران را ببینم، اما مقام بالاتر این امکان را برای من فراهم نمی‌کند، رفتار درستی با منِ شهروند ندارد یا دست‌کم پاسخ درستی به من نمی‌دهد. چنین برخوردی بیشتر شبیه یک لجبازی است. این اتفاق خیلی شبیه رفتار برخی والدین در چارچوب خانواده است؛ فرزند شکایت و گله‌ای مطرح می‌کند که شاید خوشایند پدر و مادر نیست، پدر و مادر هم درگیری‌های خودشان را دارند و چندان اعتنایی به مشکل فرزند نمی‌کنند و با لحنی تهدیدآمیز به او می‌گویند «بهت می‌فهمانم» که حالا وقت این حرف‌ها نیست. به عنوان یک روانشناس میگویم چنین رفتاری بزرگ‌منشانه نیست و باعث می‌شود فرد مقابل شخصیت لجبازی پیدا کند. ادبیات «به تو می‌فهمانم» کار به جایی نمی‌برد و باید آن را به «با هم می‌فهمیم» تغییر داد.» فرار از مشکلات، نتیجه ترس است به باور اسماعیل‌تبار، انسان موبایلی به واسطه شبکه‌های اجتماعی، ورودی اطلاعات زیادی دارد. همانطور که یک فرد در مواجهه با یک مار سمی، سعی می‌کند محل حادثه را ترک کرده و فرار کند، پس می‌توان نتیجه گرفت فرار نتیجه ترس است. او در پاسخ به این پرسش که ترس ناشی از چیست، اذعان می‌دارد: «این ترس به همان ورودی اطلاعات برمی‌گردد.چهار سال پیش با یکی از خبرگزاری‌ها یک گفت‌وگوی تصویری داشتم، اما دریافتم در خروجی مصاحبه، تمام صحبت‌های من پیرامون شهرداری تهران و آقای زاکانی حذف شده بود. چرا؟ اگر من شهروند به سیستمم اعتماد نکنم، اصلاً سنگ روی سنگ بند نمی‌شود. در چنین شرایطی، سیستم حاکمیتی معنای بالاتری به نام «اعتماد» را از دست می‌دهد. در خانواده و مدرسه هم همین است؛ گاه فرزند یا دانش‌آموز در آن محیط به اجبار تن به رعایت قانونی می‌دهد که هیچ اعتقادی به آن ندارد، اما در خارج از محیط هرگز آن عمل را انجام نخواهد داد چون باور او چیزی دیگری است. باور هم یک‌شبه به وجود نمی‌آید.» استرس پس از سانحه، تهدیدکننده امنیت روانی اختلال روانی «استرس پس از سانحه» همانطور که از نام آن پیداست، در افرادی ایجاد می‌شود که یک رویداد آسیب‌زا یا به عبارتی یک تروما را تجربه کرده‌اند. این اختلال می‌تواند افراد را در هر سن، جنسیت یا فرهنگی تحت تأثیر قرار دهد. اسماعیل‌تبار به‌عنوان یک روانشناس در این باره می‌گوید: «باور به شبکه‌های اجتماعی بسیار هولناک‌تر از یک جنگ فیزیکی است؛ شما هشت سال جنگ تحمیلی را با هشت ماه گذشته در ایران مقایسه کنید، چقدر فشار روانی به جامعه تحمیل شده؟ همین الآن اگر جویای احوال روانی یک شهروند شوید، چه جوابی به شما می‌دهد؟ قابل پیش‌بینی است. اختلال یا سندروم اضطراب یا استرس پس از سانحه امروزه در کشور ما چیز عجیبی نیست. از حدود یک سال گذشته و اتفاقاتی که شاهد آن بودیم، حجم انبوهی اطلاعات وارد ذهن ما شده که امنیت و سلامت روان هر فرد را به طرق گوناگون تهدید می‌کند. باید توجه داشت نشاط اجتماعی قبل از اینکه فرد به آشتی شخصی با خود برسد، ممکن نیست.» مشکلات امروز، حاصل تربیت نادرست دیروز این روانشناس، ضمن ارائه راهکار برای تأمین امنیت روانی، خطاب به عامه مردم می‌گوید: «حالا که شرایط اجتماعی این‌چنین است، نه به کسی اعتماد داریم و نه کسی با ما صادق است، ما باید به فکر خودمان باشیم، به فکر اینکه برنامه‌ریزی کنیم؛ مثلاً ساعت استفاده از موبایل را کنترل کنیم. موبایل واقعیتی است که بر تمام ابعاد زندگی تأثیر می‌گذارد و ما این مفهوم را نتوانستیم به فرزندان خود منتقل کنیم. فرزندان امروز ما با دیدن فیلم‌های موجود در شبکه‌های اجتماعی [اصطلاحاً] فیلم شده‌اند.» اسماعیل‌تبار اضافه می‌کند: «در این راستا مهم است که: ۱) اینکه فضای مجازی را درک کنیم و ۲) قبول کنیم بخشی از مشکلات امروز جامعه به مدیران ما برمی‌گردد. در خانواده هم همینطور است؛ من به عنوان یک مختصص، مشکلی را در نوجوانان و نوجوانان ندیده‌ام که به پدر و مادر و افراط و تفریط آنها برنگردد. در خانواده‌های ما معمولاً پدر می‌شود رهبر و مادر هم انگار نقش رئیس دولت را ایفا می‌کند و هردو با به‌کارگیری سیاست‌های غلط، فرزند را به اشتباه‌ترین شیوه ممکن تربیت و بزرگ می‌کنند.» او در پایان تأکید می‌کند: «مهم است که والدین بپذیرند مشکلات امروز فرزندانشان حاصل سیاست و تربیت غلطی است که به کار گرفته‌اند. به عبارت دیگر درست نیست که یک نفر یا یک نهاد صاحب قدرت باشد، اما مسئولیت نداشته باشد. این معضل اگر از نظر روانی در نهاد قدرت حل نشود، منِ نوعی از طرفدار سخت به دشمن سدّ تبدیل خواهم شد.» کانال عصر ایران در تلگرام
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: مرگ خودخواسته
خودکشی
استرس پس از سانحه
شبکه های اجتماعی
ورودی اطلاعات
اسماعیل تبار
مشکلات امروز
یک روانشناس
امنیت روانی
سال اخیر
شبکه ها
یک سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۶۰۴۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیام تبریک روز مشاوره ۱۴۰۳ + متن، عکس و استوری روز روانشناس
پیام، پیامک، اس ام اس، مسیج، شعر، وضعیت، عکس نوشته، استوری، متن زیبا و تبریک های رسمی روز جهانی روانشناس و مشاور در ۹ اردیبهشت ارسال می‌شود.
به گزارش ایمنا، افکار انسان گاه در مراحلی از زندگی دچار بهم ریختگی شده یا در مواقعی برای گرفتن تصمیمات درست در زندگی نیاز به مشورت با فردی متخصص هست که باید به مشاوره مراجعه نمود.
تاریخ روز مشاور و روانشناس روز ملی روانشناس و مشاور در تقویم شمسی برابر با ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ است. روز ملی روانشناس و مشاور در تقویم میلادی برابر با ۲۸ آپریل ۲۰۲۴ است. روز ملی روانشناس و مشاور در تقویم قمری برابر با ۱۹ شوال ۱۴۴۵ است.
در شگفتم از صداقت، مهربانی در سخن
ای مشاور بر نوای جان فزایت آفرین
خسته و درمانده‌ایم از ناملایم‌های دهر
بر صدای تازه و مشکل گشایت آفرین
روز مشاور و روان شناس مبارک باد
چه روز اردیبهشتی خوبی، چه لحظه‌های غلیظی و چه حس مطلوبی با آرزو
نه با امید به ایجاد جهانی عاری از ارواح و روان‌های معیوب
چرا که اصل بشر اصلی است لامکانی و پاک
روز روان شناس و مشاور را به کلیه روانشناسان و مشاوران عزیز تبریک عرض می‌کنم
انسان بزرگ‌تر از یک جهان و بزرگ‌تر از مجموعه جهان‌هاست
در اتحاد جان با تن، رازی بیش از راز آفرینش جهان نهفته است
خوشا به روان شناس که این اتحاد را برقرار می‌نماید
۹ اردیبهشت روز جهانی روان شناس و مشاور گرامی باد
انسان بزرگ‌تر از یک جهان و بزرگ‌تر از مجموعه جهان هاست
در اتحاد جان با تن، رازی بیش از راز آفرینش جهان نهفته است
خوشا به روان شناس که این اتحاد را برقرار می‌نماید
۹ اردیبهشت روز جهانی روان شناس و مشاور گرامی باد
روان شناس بودن سخت، اما زیباست
جور دیگر می‌شنوی، جور دیگر می‌بینی
و این شنیدن و فهمیدن پر از سختی و زیبایی ست
روان شناس که باشی دلت دریا می‌شود و روحت وسیع
این حرفه زیبای سخت، ظرفیتت را افزایش می‌دهد و به اندازه درکت، افراد مختلف به تو مراجعه می‌کنند
درکشان می‌کنی و همراهشان می‌شوی تا هم یاری شأن کنی و هم مگذاری وابسته‌ات شوند
و چه حس لطیف و شعف بخشی است وقتی مراجعت که با کوله باری از یاس، غم و ناامیدی پیش تو آمده ولی با برق امید در چشمانش از تو خداحافظی می‌کند و حیات در نگاهش موج میزند.
ناامیدی می‌دهد و امید می‌گیرد، غم می‌دهد و نشاط می‌گیرد و برای ساختن گامی محکم‌تر بر می‌دارد
و این زیباترین لحظه است که هر روانشناسی را در شعف می‌برد و دلش آرام می‌گیرد
روزت مبارک بهترین مشاور و روانشناس
هرگز نباید تحت تأثیر هیچ حس عاشقانه ای قرار بگیری
بیش از حد عاقل بودن هم برازنده تو نیست
تحت تأثیر هیچ رفتار ناشایستی، حتی حق عصبانی شدن هم نداری… چون تو “یک روانشناسی”
بی تابی در سوگ از دست دادن عزیزی از جانب تو بسیار عجیب است…. چون تو همان “سنگ صبوری” که همه از عالم غم‌هایشان به دنیای پر مهر و زیبای کلام و عشق تو پناه می‌آورند
مشاوران “آموزگاران روزگارند” که خود با سختی روزگار دست و پنجه نرم می‌کنند و باز “لبخند بر لب دارند و امید ناامیدانند”
نهم اردیبهشت روز روانشناس و مشاور مبارک باد
آرامش را وامدار شماییم و موفقیت را از سخنان شما به ارث برده‌ایم.
اینجا زندگی طرحی دیگر است.
روز میلاد تفکر و مشاوره مبارک
در دل جاده حقیقت که قدم می‌گذاری
معلمی دلسوز باید باشد که راهنمای لحظات سردرگمی‌ات شود.
روز روان شناس و مشاور مبارک باد
روانشناسان اشخاصی هستند که سینه آنها مانند صندوقچه اسرار افراد خسته از زندگی است
برای یک روانشناس خوب شدن در قدم اول کافیست عشق داشته باشین
روانشناس جان، ۹ اردیبهشت، روز روانشناس و مشاور را بهت تبریک میگویم
انسان آزاد آفریده شده است، اما همه جا در زنجیری است که خود بافته است. (ژان ژاک روسو)
و روانشناس یگانه کسی است که انسان را از قید و بند این زنجیر آزاد می‌سازد
روز روانشناس مبارک بر فرهیختگان مبارک باد
روان شناس بودن
هم آوا با دغدغه‌ها شدن
سکوت را معنا کردن
و مقاومت‌ها را شکستن است.
برای عرض تبریک به مناسب روز روانشناس مبارک
چه حس لطیف و شعف بخشی است
وقتی مراجعت که با کوله باری از یاس،
غم و نا امیدی پیش تو آمده ولی با برق امید
در چشمانش از تو خداحافظی می‌کند
و حیات در نگاهش موج میزند
نا امیدی می‌دهد و امید می‌گیرد،
غم می‌دهد و نشاط می‌گیرد
و برای ساختن گامی محکم‌تر بر می‌دارد
و این زیباترین لحظه است که هر روانشناسی
را در شعف می‌برد و دلش آرام می‌گیرد
شاید باید روانشناس باشی
تا این لحظه را به درک بنشینی.
روز روانشناسان مبارک
از کجا بنویسم دنیای یک روانشناس دنیایی عمیقی است
که فقط باید روانشناس باشی تا آن را بفهمی
روز جهانی روانشناس مبارک باد
کد خبر 747136
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»